خداوند بشر را خلق کرده و البته او را به انجام فرائض و عمل به مستحبات امر نموده و از کارهای حرام و مکروه باز داشته است. وقتی با انسانهای بینماز و یا کاهل نماز وارد بحث میشویم، سریعا این حرف را میزنند که خداوند چه احتیاجی به نماز ما دارد؟
حال خوب است بیاییم و درباره این سئوال کمی فکر کنیم! که آیا واقعا خداوند به نماز و یا سایر عبادات ما احتیاج دارد؟ آیا عبادات ما باعث اقتدار و قدرتمندی بیشتر خداوند خواهد شد و بر فرض مثال اگر ما نماز و سایر تکالیف را انجام ندهیم، چیزی از هیبت و بزرگی خداوند کم میشود؟ برای پاسخ به این سئوالات به سراغ آیاتی از قرآن مجید میرویم تا دینکه با دقت در آنها به پاسخ سئوالات خود برسیم.
خداوند میفرماید: «فان الله غنی عن العالمین [عنکبوت/6] خدا از جهانيان سخت بىنياز است » پس خداوند غنی است و نیازی به هیچ چیز و هیچ کس ندارد. چرا که خداوند آفریدگار همه مخلوقات است پس عقل هم حکم میکند که خداوند بینیاز از مخلوقات خویش باشد. در آیهای دیگر، خداوند همه انسانها را محتاج به خداوند دانسته و فرموده است: «یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله والله هو الغنی الحمید [فاطر/15] اى مردم، شما به خدا نيازمنديد، و خداست كه بىنياز ستوده است »
بنابراین نیازمند واقعی ما هستیم و اگر نماز میخوانیم و سایر واجبات را انجام میدهیم به خاطر برآورده شدن نیاز فطری و سیدن به کمال خودمان است. نماز علاوه بر اینکه نیاز روحی و حس پرستش ما نسبت به پروردگار را به انجام میرساند در واقع نوعی شکرگزاری از نعمتهای خداوند بوده و باعث تکامل روحی انسان در راه رسیدن به قرب الهی خواهد شد و انسان را به بالاترین درجات معنوی خواهد رساند. خداوند با قرار دادن نماز راهی را میان بندگان با خود برقرار نموده تا همه انسانها بتوانند بدون واسطه و به طور مستقیم با او سخن گفته و به آرامش برسند. امید است با انجام آداب صحیح نماز، مسیر رشد و تعالی روحی خودمان را سرعت ببخشیم.